Tijdens volle maan trok ik er dit jaar met mijn Nikon en statief op uit. En dat deed ik waar ik ook was: op Ibiza, Terschelling, Ruigoord, en natuurlijk thuis aan zee. Het was mij niet te doen om de maan zelf, maar om het licht van de maan zelf. Ongehinderd is het heel fel, als een oneindig groot zoeklicht van een helikopter. Bij een wolkendek is het als een nachtlichtje waarbij lucht en landschap in elkaar overvloeien. Een duistere serie, waaronder ook een potret van mijn vader Jaap.